Προστατίτιδα: πώς να αναγνωρίσετε την ασθένεια;

Η φλεγμονή του προστάτη είναι ένα από τα πιο κοινά ουρολογικά προβλήματα σε άνδρες κάτω των 50 ετών. Δέκα έως δώδεκα τοις εκατό όλων των εκπροσώπων του ισχυρότερου φύλου έχουν παρουσιάσει συμπτώματα προστατίτιδας τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους. Η ασθένεια μπορεί να εμφανιστεί σε οξείες και χρόνιες μορφές, από τις οποίες εξαρτώνται άμεσα τα σημεία και τα συμπτώματά της.

Τι είναι η προστατίτιδα;

Η προστατίτιδα είναι μια φλεγμονή του προστάτη.Ο προστάτης ή προστάτης είναι ένα όργανο του ανδρικού αναπαραγωγικού συστήματος. Το κανονικό του μέγεθος δεν ξεπερνά το μέγεθος ενός καρυδιού. Ο αδένας βρίσκεται κάτω από την ουροδόχο κύστη μπροστά από το ορθό. Ο προστάτης περιβάλλει την ουρήθρα, τον σωλήνα μέσω του οποίου τα ούρα και το σπέρμα φεύγουν από το σώμα. Η κύρια λειτουργία του είναι η παραγωγή εκκρίσεων (χυμός προστάτη), που υποστηρίζει τη ζωτική δραστηριότητα του σπέρματος μετά την εκσπερμάτιση.

Η φλεγμονώδης διαδικασία στον προστάτη μπορεί να προκληθεί από μόλυνση ή από διάφορες άλλες αιτίες.

Τύποι και πρώτα σημάδια της νόσου

Τα πρώτα σημεία και τα περαιτέρω συμπτώματα εξαρτώνται από τον τύπο της προστατίτιδας. Συνολικά, οι κλινικοί γιατροί διαφοροποιούν μεταξύ 4 παραλλαγών.

1. Οξεία βακτηριακή προστατίτιδα: Προκαλείται από βακτηριακή λοίμωξη και εμφανίζεται συνήθως ξαφνικά, που μπορεί να μοιάζει με συμπτώματα γρίπης. Αυτός είναι ο λιγότερο κοινός από τους τέσσερις τύπους προστατίτιδας.
2. Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα: Χαρακτηρίζεται από υποτροπιάζουσες βακτηριακές λοιμώξεις του προστάτη. Μπορεί να υπάρχουν ελάχιστα ή καθόλου συμπτώματα μεταξύ των επιθέσεων, επομένως η επιτυχής θεραπεία μπορεί να είναι δύσκολη.
3. Χρόνια προστατίτιδα/σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου: Οι περισσότερες περιπτώσεις προστατίτιδας ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, αλλά ταυτόχρονα αυτός ο τύπος είναι ο λιγότερο κατανοητός. Μπορεί να χαρακτηριστεί ως φλεγμονώδες ή μη, ανάλογα με την παρουσία ή απουσία κυττάρων που καταπολεμούν τις λοιμώξεις - αντισώματα στα ούρα, το σπέρμα και τις προστατικές εκκρίσεις. Συχνά είναι αδύνατο να προσδιοριστεί μια συγκεκριμένη αιτία. Τα συμπτώματα μπορεί να έρχονται και να φεύγουν ή να παραμένουν διακοπτόμενα.
4. Ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα: Αυτή η ασθένεια συχνά διαγιγνώσκεται τυχαία κατά τη διάρκεια θεραπείας για υπογονιμότητα ή καρκίνο του προστάτη. Τα άτομα με αυτή τη μορφή προστατίτιδας δεν βιώνουν καμία ενόχληση ή ενόχληση, αλλά οι εξετάσεις δείχνουν την παρουσία μολυσματικών κυττάρων στο προστατικό έκκριμα.

Κύρια συμπτώματα

Τα συμπτώματα που σχετίζονται με την προστατίτιδα μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με την υποκείμενη αιτία της νόσου.Τα κοινά, σταδιακά αυξανόμενα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• πόνος ή κάψιμο κατά την ούρηση (δυσουρία).
• Δυσκολία στην ούρηση, π. χ. Β. ένα λεπτό ρεύμα ούρων ή αργή, διαλείπουσα ούρηση.
• συχνοουρία, ειδικά τη νύχτα (νυκτουρία – πηγαίνοντας στην τουαλέτα περισσότερες από δύο φορές τη νύχτα).
• επείγουσα ανάγκη για ούρηση.

Ένα σημαντικό σύμπτωμα είναι ο πόνος που μπορεί να εμφανιστεί ή να εκπέμπεται σε διάφορες περιοχές του κάτω μέρους του σώματος. Θα μπορούσε να είναι:

• στο ορθό (ορθό), που μερικές φορές σχετίζεται με δυσκοιλιότητα.
• στο στομάχι και/ή στο κάτω μέρος της πλάτης.
• στο περίνεο - μεταξύ του οσχέου και του ορθού.

Οι ασθενείς συχνά αναφέρουν ενόχληση στο πέος και στους όρχεις. Η επώδυνη εκσπερμάτιση είναι χαρακτηριστική και η προστατίτιδα μπορεί επίσης να συσχετιστεί με σεξουαλική δυσλειτουργία.

Η οξεία βακτηριακή μορφή χαρακτηρίζεται συνήθως από μια ταχεία και σοβαρή πορεία, η οποία χαρακτηρίζεται από ένα επιπλέον σύμπλεγμα συμπτωμάτων παρόμοια με αυτά που εμφανίζονται με τον ιό της γρίπης.Ο:

• πυρετός και ρίγη?
• γενική κακουχία και πόνοι στο σώμα.
• διευρυμένοι λεμφαδένες?
• Πονόλαιμος.

Αν ο ασθενής αγνοήσει τα πρώτα σημάδια της νόσου και δεν ζητήσει βοήθεια από ουρολόγο-ανδρολόγο, προκύπτουν επικίνδυνες περιπτώσεις πυωδών επιπλοκών. Η οξεία μολυσματική προστατίτιδα μπορεί να εξελιχθεί σε σοβαρή μορφή παθολογίας εάν ο ιστός του προστάτη καλύπτεται με φλύκταινες ή αποστήματα. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• θολά ούρα ή αίμα στα ούρα.
• έκκριση από την ουρήθρα?
• άσχημη μυρωδιά ούρων και έκκριμα.

Εάν παρατηρήσει τα πρώτα σημάδια φλεγμονής, ένας άνδρας θα πρέπει να συμβουλευτεί αμέσως έναν γιατρό για περαιτέρω διαγνωστικά.

Διαγνωστικές μέθοδοι

Η διάγνωση της προστατίτιδας γίνεται συνήθως μέσω εργαστηριακής εξέτασης δείγματος ούρων και εξέτασης του προστάτη από ουρολόγο.Αυτή η εξέταση περιλαμβάνει ψηλάφηση του προστάτη μέσω του ορθού για έλεγχο τυχόν ανωμαλιών. Μερικές φορές ο γιατρός παίρνει και δοκιμάζει ένα δείγμα από τις εκκρίσεις του προστάτη. Για να γίνει αυτό, ο ουρολόγος κάνει μασάζ στον αδένα κατά τη διάρκεια μιας ορθικής εξέτασης. Επειδή υπάρχουν ανησυχίες ότι η διαδικασία θα μπορούσε να εισάγει βακτήρια στην κυκλοφορία του αίματος, αυτή η εξέταση αντενδείκνυται στην οξεία βακτηριακή προστατίτιδα.

Ο ουρολόγος μετρά επίσης τη θερμοκρασία του σώματος στη μασχάλη και το ορθό και στη συνέχεια συγκρίνει τα αποτελέσματα. Στην οξεία προστατίτιδα, η θερμοκρασία στον πρωκτό κυμαίνεται κατά περίπου 0, 5 βαθμούς.

Εργαστηριακές εξετάσεις

Μπορούν να παραγγελθούν οι ακόλουθες εργαστηριακές εξετάσεις:

• κλινική ανάλυση αίματος και ούρων.
• Βακτηροσκόπηση και καλλιέργεια ιζημάτων ούρων και προστατικών εκκρίσεων – εξέταση δειγμάτων σε μικροσκόπιο για την παρουσία βακτηρίων.
• ένα επίχρισμα απόρριψης από την ουρήθρα (εάν υπάρχει απόρριψη).
• Προσδιορισμός επιπέδων ειδικού προστατικού αντιγόνου (PSA).

Εάν μια κλινική εξέταση αίματος δείξει αυξημένο επίπεδο λευκοκυττάρων (10-12 ανά οπτικό πεδίο), αυτό υποδηλώνει την παρουσία φλεγμονής. Η οξεία λοιμώδης προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από αύξηση των ουδετερόφιλων, ενός τύπου λευκών αιμοσφαιρίων του οποίου η κύρια λειτουργία είναι να καταστρέφει παθογόνα βακτήρια. Υπάρχει επίσης μείωση στο επίπεδο των ηωσινόφιλων (λιγότερο από 1% όλων των λευκοκυττάρων), μιας άλλης ομάδας λευκοκυττάρων που είναι υπεύθυνη για την προστασία του οργανισμού από πρωτεΐνες ξένης προέλευσης. Η αντίδραση καθίζησης ερυθροκυττάρων ή ερυθρών αιμοσφαιρίων είναι ένας άλλος δείκτης μιας γενικής κλινικής εξέτασης αίματος και υποδεικνύει επίσης την παρουσία παθολογικής διαδικασίας στο σώμα εάν η τιμή της υπερβαίνει τα 10 mm / h. Ο ρυθμός καθίζησης αυτών των κυττάρων του αίματος αυξάνεται με την αύξηση της συγκέντρωσης των δεικτών της φλεγμονώδους διαδικασίας στο πλάσμα του αίματος: πρωτεΐνες ινωδογόνου και ανοσοσφαιρίνες, καθώς και C-αντιδρώσα πρωτεΐνη.

Η βακτηριοσκόπηση του ιζήματος των ούρων και της προστατικής έκκρισης υποδεικνύει την παρουσία και τον αριθμό παθολογικών μικροοργανισμών σε αυτά τα βιολογικά υγρά και χάρη στην καλλιέργεια για ευαισθησία στα αντιβιοτικά, ο τύπος των βακτηρίων μπορεί να προσδιοριστεί για περαιτέρω επιλογή θεραπείας. Ο αιτιολογικός μικροοργανισμός μπορεί να προσδιοριστεί, μεταξύ άλλων, με μικροσκοπική εξέταση ενός επιχρίσματος εκκρίματος από την ουρήθρα.

Η δοκιμασία ειδικού προστατικού αντιγόνου είναι μια εξέταση διαλογής με τη μορφή ενδοφλέβιας εξέτασης αίματος για μια πρωτεΐνη που παράγεται αποκλειστικά από κύτταρα του προστάτη. Το πρότυπο πρωτεΐνης εξαρτάται από την ηλικία του άνδρα και κυμαίνεται από 2, 5 ng/ml για την ηλικιακή ομάδα 41–50 ετών έως 6, 5 ng/ml για άνδρες άνω των 70 ετών. Η αύξηση του επιπέδου αυτής της πρωτεΐνης πάνω από το ηλικιακό πρότυπο σημαίνει την ανάγκη για βιοψία - ανάλυση ιστού για ογκολογία. Ωστόσο, αυξημένα επίπεδα πρωτεΐνης μπορεί επίσης να εμφανιστούν λόγω φλεγμονής του προστάτη.

Η τιμή του PSA μπορεί επίσης να αυξηθεί ελαφρώς εάν υπάρχει καλοήθης διόγκωση (αδένωμα) του προστάτη και ως αποτέλεσμα λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος.

Πρότυπα PSA που σχετίζονται με την ηλικία - πίνακας

Κατηγορία ηλικίας	Πρότυπο PSA
Κάτω των 40 ετών	λιγότερο από 2, 5 ng/ml
40-49 ετών	2, 5 ng/ml
50-59 ετών	3, 5 ng/ml
60-69 ετών	4, 5 ng/ml
Πάνω από 70 ετών	6, 5 ng/ml

Ενόργανες μελέτες

Δεδομένου ότι καμία από τις δοκιμές ή αναλύσεις μεμονωμένα δεν παρέχει πλήρη εγγύηση για τη σωστή διάγνωση, άλλες μέθοδοι - ενόργανες - μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν ως μέρος μιας ολοκληρωμένης διάγνωσης. Αυτά περιλαμβάνουν:

1. Ουροδυναμική εξέταση της ουροδόχου κύστης- Μια πολύπλοκη οργανική μέθοδος που χρησιμοποιεί ειδικές συσκευές σας επιτρέπει να ολοκληρώσετε τοΝα προσδιοριστεί η κένωση της κύστης, η ταχύτητα ροής των ούρων, η πίεση στην ουροδόχο κύστη και την ουρήθρα, καθώς και να εκτιμηθεί η επίδραση της προστατίτιδας στη φυσιολογική ούρηση. Αυτή η μελέτη συνιστάται για άτομα με χρόνια προβλήματα του ουροποιητικού: διαλείπουσα ή λεπτή ροή, ακράτεια, συχνοουρία κ. λπ. Πριν την εξέταση εισάγεται σε οριζόντια θέση στην ουρήθρα του ασθενούς ένας ειδικός αισθητήρας καθετήρα, ο οποίος συνδέεται και με συσκευές μέτρησης. Στη συνέχεια, του ζητείται να πιει μια ορισμένη ποσότητα καθαρού νερού ενώ καταγράφει την αίσθηση της γεμάτης κύστης, την πρώτη παρόρμηση για ούρηση, την παρουσία διαρροών ούρων κ. λπ. Στη συνέχεια, ο ασθενής τοποθετείται σε μια ειδικά εξοπλισμένη καρέκλα στην οποία πρέπει να ανακουφιστεί ενώ βρίσκεται ακόμα υπό τον έλεγχο αισθητήρων και συσκευών που λαμβάνουν τις απαραίτητες μετρήσεις. Η διαδικασία αποτελείται από πολλά βήματα, το καθένα διαρκεί περίπου μισή ώρα. Τα αποτελέσματα της ουροδυναμικής μελέτης κοινοποιούνται στον ασθενή αμέσως μετά την ολοκλήρωση.

2. Απεικόνιση με υπερήχους (ΗΠΑ)- Η μέθοδος χρησιμοποιείται για τη διάγνωση υφιστάμενων ασθενειών και ενδείκνυται επίσης ετησίως σε άνδρες άνω των 45 ετών για την πρόληψη της προστατίτιδας και άλλων αδενικών παθήσεων. Η εξέταση πραγματοποιείται το πρωί με άδειο στομάχι με χρήση συσκευής υπερήχων μέσω του πρόσθιου κοιλιακού τοιχώματος με κύστη γεμάτη με καθαρό νερό και με την εισαγωγή ειδικού αισθητήρα 5-7 cm βάθος στο ορθό (μέθοδος ορθού) ή μέσω της ουρήθρας. . Η διαδικασία είναι απολύτως ασφαλής και επιτρέπει τον προσδιορισμό του περιγράμματος, του μεγέθους και της κατάστασης μεμονωμένων περιοχών του προστάτη. Ο όγκος ενός υγιούς προστάτη είναι περίπου 20-25 cm³. Το μέγιστο μήκος, πλάτος και πάχος είναι 3, 5cm, 4cm και 2cm αντίστοιχα.
3. Απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (MRI)- Αυτή η μέθοδος σας επιτρέπει να εξετάσετε λεπτομερώς τη δομή, την πυκνότητα, την κατάσταση και ακόμη και τη ροή του αίματος του προστάτη. Για καλύτερη επισκόπηση, μερικές φορές χορηγείται ενδοφλέβια έγχυση σκιαγραφικού μέσου. Η εξέταση πραγματοποιείται επίσης για τη διαφοροποίηση της προστατίτιδας από την ογκολογική. Ένα μηχάνημα μαγνητικής τομογραφίας είναι ένας μεγάλος κύλινδρος που περιβάλλεται από έναν μαγνήτη μέσα στον οποίο ένα ιατρικό τραπέζι με έναν ασθενή μέσα γλιστράει σαν σήραγγα. Το άτομο θα πρέπει να φορά φαρδιά ρούχα χωρίς μεταλλικά εξαρτήματα και να αποφεύγει το βαρύ φαγητό για 10-12 ώρες πριν από τη διαδικασία. Πριν από την εξέταση πρέπει να αφαιρούνται ρολόγια, κοσμήματα και άλλα μεταλλικά αντικείμενα. Εάν υπάρχουν εμφυτεύματα ή καρδιακές συσκευές που περιέχουν μέταλλο στο σώμα του ασθενούς, η διαγνωστική μέθοδος MRI αντενδείκνυται. Για τη διεξαγωγή της διαδικασίας, χρησιμοποιείται συχνότερα ένας διορθικός αισθητήρας (αν και είναι δυνατός χωρίς αυτόν), έχοντας προηγουμένως καθαρίσει το ορθό με κλύσμα. Η νοσοκόμα εισάγει τον αισθητήρα και τον ασφαλίζει με μια ειδική περιχειρίδα μιας χρήσης. Ο ασθενής πρέπει να ξαπλώνει όσο πιο ακίνητος γίνεται για όλη τη διάρκεια της εξέτασης, η οποία διαρκεί περίπου 30 λεπτά. Η διαδικασία είναι ανώδυνη.

4. κυστεοσκόπηση- Εξέταση των βλεννογόνων της ουρήθρας και της ουροδόχου κύστης με χρήση κυστεοσκόπιου - μακρόστενο καθετήρα με λάμπα και κάμερα στο άκρο με τοπική αναισθησία. Η διαδικασία πραγματοποιείται αφού γεμίσει η κύστη. Η διάρκεια της κυστεοσκόπησης είναι περίπου 15 λεπτά. Αυτή η μέθοδος σας επιτρέπει να αξιολογήσετε την κατάσταση του ουροποιητικού συστήματος και να αποκλείσετε άλλες πιθανές ασθένειες που προκαλούν προβλήματα με την ούρηση.
5. Βιοψία προστάτη- είναι απαραίτητη διαδικασία εάν, μετά από ολοκληρωμένη εξέταση, ο γιατρός υποψιαστεί κακοήθη διαδικασία στον προστάτη. Πρέπει να αποκλειστεί ή να επιβεβαιωθεί για να επιλέξετε θεραπευτικές τακτικές. Η διαδικασία πραγματοποιείται σε εξωτερικά ιατρεία με την εισαγωγή μιας βελόνας παρακέντησης μέσω του ορθού του ασθενούς και τη λήψη δείγματος προστατικού ιστού. Ένα τοπικό αναισθητικό εγχέεται στον πρωκτό και, μόλις τεθεί σε ισχύ, ένας ανιχνευτής υπερήχων με προσάρτημα βελόνας εισάγεται στο έντερο. Κάτω από υπερηχογραφικό έλεγχο, ο χειρουργός καθορίζει τα σημεία στα οποία πρέπει να «σφιχθεί» το υλικό για ανάλυση. Συνήθως, υπάρχουν έως και 18 διαφορετικά σημεία στο όργανο. Η βιοψία δεν προκαλεί πόνο· μετά την εξάντληση της αναισθησίας, μόνο ελαφρύ δυσφορία είναι δυνατή.

Εάν ένας ασθενής εμφανίσει επαναλαμβανόμενα επεισόδια ουρολοιμώξεων και προστατίτιδας, ο ειδικός θα συνταγογραφήσει μια ολοκληρωμένη εξέταση του ουρογεννητικού συστήματος για τον εντοπισμό ανατομικών ανωμαλιών.

Διαφορική διάγνωση

Τα συμπτώματα της οξείας προστατίτιδας μπορεί να μοιάζουν με την ουροδόχο κύστη ή την ουρηθρίτιδα. Σε όλες τις περιπτώσεις, τα συμπτώματα περιλαμβάνουν επώδυνη και συχνή ούρηση. Ωστόσο, η οξεία προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από έντονα συμπτώματα γενικής δηλητηρίασης και πρόσμιξη πύου στα ούρα και την έκκριση. Η ψηλάφηση του προστάτη είναι επώδυνη και δείχνει διόγκωση του αδένα, κάτι που δεν συμβαίνει με την κυστίτιδα ή την ουρηθρίτιδα.

Οι γιατροί λένε ότι η φλεγμονή του προστάτη δεν αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη.

Η χρόνια φλεγμονή του προστάτη πρέπει να διαφοροποιείται σε νεαρούς άνδρες με σύμπλεγμα ανογεννητικών συμπτωμάτων και βλαστικό ουρογεννητικό σύνδρομο. Αυτές οι ασθένειες μπορούν να διακριθούν μόνο με την ανάλυση των εκκρίσεων του προστάτη για την παρουσία βακτηρίων. Σε άνδρες άνω των 45 ετών, είναι απαραίτητο να αποκλειστεί η ογκολογία και το αδένωμα του προστάτη, που συνήθως είναι ασυμπτωματικά στα αρχικά στάδια, σε αντίθεση με τη φλεγμονή του προστάτη. Για πιο λεπτομερή ανάλυση, ο ουρολόγος θα συνταγογραφήσει εξέταση PSA και, εάν είναι απαραίτητο, βιοψία.

Η προστατίτιδα μπορεί να είναι μια οξεία βακτηριακή νόσος, που συχνά αντιμετωπίζεται εύκολα με αντιβιοτικά, ή μια χρόνια ασθένεια που υποτροπιάζει και απαιτεί συνεχή ιατρική παρακολούθηση και έλεγχο. Σε κάθε περίπτωση, μόνο ένας ειδικός στην ουρολογία και την ανδρολογία μπορεί να διαγνώσει σωστά τη νόσο.